Ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα. Απ' το σπίτι της μαμάς Καλλιόπης και του μπαμπά Δημήτρη ξετρύπωναν μέσα από τα παραθυρόφυλλα αρώματα εξαιρετικά. Βρήκα τους γονιούς μου να στέκουν με ενθουσιασμό γύρω από τη τραπεζαρία. Μπροστά τους απλώνονταν μερικές φωλιές σιλικόνης, γεμάτες με παχουλά ολοστρόγγυλα σαπουνάκια που είχαν φτιάξει πριν μερικές εβδομάδες. Λεπτές φλουδίτσες λεμονιού ξεπρόβαλλαν απ'το κάθε σαπουνάκι, ενώ στη κουζίνα έβραζε το μαγικό φίλτρο που μοσχομύριζε σ' όλη τη γειτονιά.
Με φρέσκο λαδάκι από τα ελαιόδεντρα της μητέρας μου και τριμμένο λεμονάκι από τα χέρια του πατέρα μου. Αγάπησα αυτήν την εικόνα και αποφάσισα ν' ακολουθήσω την οικογενειακή συνταγή. Να μη χαθεί η παράδοση στο πέρασμα των καιρών.
Έτσι προσθέτουμε ό,τι πιο όμορφο και εκλεκτό παράγει η φύση μέσα στο σαπούνι μας. Κι η χαρά μας μεγαλώνει κάθε φορά που το σαπουνάκι σκορπίζει μυρωδιές ανθοφόρων και καρποφόρων και μπαίνει γλυκά, σαν άνοιξη, στα σπίτια καλών φίλων και γνωστών.
Το είπαμε "Κάλδη". Μια λέξη που αυθόρμητα έφτιαξε η αδερφή μου, η Έλλη.
Βάζοντας σε δυο συλλαβές τα πρώτα γράμματα από το όνομα και το επίθετο της μητέρας μας.
Με φρέσκο λαδάκι από τα ελαιόδεντρα της μητέρας μου και τριμμένο λεμονάκι από τα χέρια του πατέρα μου. Αγάπησα αυτήν την εικόνα και αποφάσισα ν' ακολουθήσω την οικογενειακή συνταγή. Να μη χαθεί η παράδοση στο πέρασμα των καιρών.
Έτσι προσθέτουμε ό,τι πιο όμορφο και εκλεκτό παράγει η φύση μέσα στο σαπούνι μας. Κι η χαρά μας μεγαλώνει κάθε φορά που το σαπουνάκι σκορπίζει μυρωδιές ανθοφόρων και καρποφόρων και μπαίνει γλυκά, σαν άνοιξη, στα σπίτια καλών φίλων και γνωστών.
Το είπαμε "Κάλδη". Μια λέξη που αυθόρμητα έφτιαξε η αδερφή μου, η Έλλη.
Βάζοντας σε δυο συλλαβές τα πρώτα γράμματα από το όνομα και το επίθετο της μητέρας μας.
No comments:
Post a Comment